Małżeństwo i rozwód są ważnymi kwestiami w życiu społecznym i prawnym, a przepisy i procedury różnią się w zależności od kraju. W dalszej części omówimy warunki i procedury rozwodu w prawie niemieckim.
Warunki rozwodu w prawie niemieckim
Prawo niemieckie wymaga, aby minął pełen rok od faktycznego rozdzielenia małżonków, aby można było orzec rozwód. Ma to umożliwić parze refleksję nad sobą i podjęcie próby pojednania. To rozdzielenie musi być rzeczywiste i namacalne, a można je udowodnić, rozdzielając finanse, jeśli małżonkowie otrzymują pomoc społeczną. Małżonkowie mogą pozostać w tym samym domu małżeńskim w tym okresie, pod warunkiem że rozdzielą się pod względem spania, jedzenia, ubrania i innych spraw domowych.
Ważne jest udowodnienie rzeczywistego rozdzielenia małżonków, a można to zrobić, przedstawiając dokument rozdzielenia finansowego, w przypadku gdy jeden z małżonków otrzymuje pomoc społeczną.
Jeśli małżonkowie zgodzą się, że minął rok, mogą teraz złożyć wniosek o rozwód do sądu rodzinnego. Ważne jest, aby obie strony udowodniły, że żyły osobno przez pełny rok i że w tym okresie nie podjęto próby pojednania. Jeśli rozwód zostanie zatwierdzony, sąd wyda orzeczenie określające prawa małżonków po rozwodzie, w tym opiekę nad dziećmi, alimenty i podział majątku.
Należy zauważyć, że w przypadku dzieci decyzja o opiece zależy od ich najlepszego interesu. Wspólna opieka nad dziećmi jest zazwyczaj przyznawana obojgu rodzicom, a czas pobytu u każdego z rodziców jest określany indywidualnie w zależności od okoliczności rodziny.
Niezbędne procedury składania wniosku o rozwód w Niemczech
W Niemczech procedury rozwodowe różnią się nieznacznie w zależności od charakteru rozwodu i jego okoliczności. Aby złożyć wniosek o rozwód w Niemczech, można postępować według następujących procedur:
Zbierz niezbędne dokumenty .1:
Zgromadź wszystkie niezbędne dokumenty do złożenia wniosku o rozwód, w tym akt małżeństwa, akty urodzenia dzieci (jeśli dotyczy) oraz inne dokumenty związane z małżeństwem, takie jak umowa małżeńska lub dokumenty dotyczące opieki.
Określ właściwy sąd .2:
Określ sąd właściwy do rozpatrzenia wniosku o rozwód, co zależy od miejsca zamieszkania małżonków. Niezbędne informacje o właściwym sądzie można uzyskać w lokalnym biurze prawnym lub od prawnika.
Złóż wniosek o rozwód. 3:
Złóż wniosek o rozwód do właściwego sądu, co można zrobić formalnie zgodnie ze szczegółowymi procedurami prawnymi. Wniosek powinien zawierać szczegóły dotyczące przyczyn wniosku oraz konkretne żądania rozwodu, takie jak podział majątku, opieka nad dziećmi, alimenty i inne.
Rozprawa sądowa .4:
Po złożeniu wniosku wyznaczana jest data rozprawy sądowej, na której należy się stawić i przedstawić dowody na poparcie wniosku o rozwód. Po zapoznaniu się z dowodami i wysłuchaniu obu stron sędzia wydaje ostateczne postanowienie sądowe w sprawie rozwodu.
Wykonaj wyrok .5:
Po wydaniu orzeczenia sądowego wyrok musi zostać wykonany, a wszystkie związane z nim procedury muszą zostać przeprowadzone, takie jak podział majątku, ustanowienie opieki, alimenty i inne.
Określanie opieki nad dziećmi, alimentów i podziału majątku po rozwodzie w prawie niemieckim
W Niemczech proces rozwodu regulowany jest przepisami prawa rodzinnego, które obejmują przepisy cywilne i finansowe dla rodziny. Przepisy rozwodowe w Niemczech różnią się nieznacznie w zależności od kraju związkowego, w którym mieszkają małżonkowie.
Wśród głównych ustaw regulujących proces rozwodu w Niemczech:
Niemiecki Kodeks Rodzinny Bürgerliches Gesetzbuch (BGB): Jest to główna ustawa regulująca stosunki rodzinne w Niemczech, określająca prawa, obowiązki i procedury związane z rozwodem, ustaleniem opieki, podziałem majątku, własnością i alimentami.
Główne przepisy dotyczące rozwodu w prawie niemieckim
Paragraf § 1564 niemieckiego kodeksu rodzinnego regulującego rozwody stanowi, że rozwód może być orzeczony wyłącznie na mocy postanowienia sądowego, gdy jeden małżonek lub oboje małżonkowie ubiegają się o rozwód. Po zbadaniu wniosku i orzeczeniu w tej sprawie małżeństwo zostaje rozwiązane na stałe. Warunki, na jakich małżonek może ubiegać się o rozwód, określono w następnych sekcjach tekstu. Po wyroku sprawa zostaje ostatecznie rozstrzygnięta, a małżeństwo oficjalnie rozwiązane.
§ 1565 Ten paragraf dotyczy warunków rozwodu w Niemczech. Stanowi on następująco: Rozwód może być orzeczony, jeśli małżeństwo nie może być kontynuowane i nie można przywrócić relacji małżeńskiej. Jeśli małżonkowie nie żyli osobno przez rok, rozwód może być orzeczony tylko wtedy, gdy jeden z małżonków wniesie o niego i można będzie ustalić, że dalsze życie z obecnym partnerem stanowi nie do zniesienia ciężar dla wnioskodawcy ze względu na osobiste okoliczności związane z drugim partnerem.
§ 1566 Ten paragraf dotyczy rozwodu za porozumieniem stron w przypadku braku sporu między małżonkami. Stanowi on następująco: Jeśli małżonkowie żyli osobno przez rok i oboje małżonkowie ubiegają się o rozwód lub małżonek pozwany wyraża zgodę na żądany rozwód, małżeństwo uznaje się za nieudane bez winy którejkolwiek ze stron. Jeśli małżonkowie żyli osobno przez 3 lata, małżeństwo uznaje się za nieudane bez winy którejkolwiek ze stron.
§ 1566 Ten paragraf dotyczy definicji osobnego życia w niemieckim prawie rodzinnym. Stanowi on następująco: Małżonkowie uważani są za żyjących osobno, jeśli nie mieszkają w tym samym lokalu i nie ma między nimi żadnej formy emocjonalnej lub fizycznej relacji, a jeden z małżonków jest zdeterminowany, aby nie przywrócić wspólnego pożycia małżeńskiego, ponieważ odmawia życia z drugim partnerem. Małżonkowie uważani są również za rozdzielonych, jeśli mieszkają w tym samym lokalu, ale w oddzielnych jego częściach i nie ma między nimi żadnej formy relacji małżeńskiej. Tymczasowy powrót małżonków do wspólnego pożycia w celu pojednania nie wpływa na okresy czasu określone w § 1566.
§ 1567 Ten paragraf dotyczy “klauzuli twardej” lub “klauzuli elastyczności” w niemieckim prawie rodzinnym, która pozwala na wyjątek od reguły rozwodu w wyjątkowych okolicznościach. Stanowi on następująco: Rozwód nie musi być koniecznie orzeczony w przypadku załamania się małżeństwa, jeśli utrzymanie małżeństwa uznane jest za konieczne ze względu na interesy małoletnich dzieci małżeństwa z powodu szczególnych okoliczności lub jeśli rozwód spowodowałby drugiemu małżonkowi, który odmawia rozwodu, poważne trudności ze względu na wyjątkowe okoliczności, w którym to przypadku rozwód może zostać odmówiony w sposób wyjątkowy i elastyczny. Należy zauważyć, że “klauzula elastyczności” jest rzadko stosowana, a silne dowody i dodatkowe środki ostrożności muszą być podane, aby udowodnić, że rozwód nie powinien zostać orzeczony w tym wyjątkowym przypadku.
§ 1568 Ten paragraf dotyczy warunków przydzielenia domu małżeńskiego (Ehewohnung) w przypadku rozwodu zgodnie z prawem niemieckim. Stanowi on następująco: Jeden z małżonków może zażądać od drugiego przydzielenia mu domu małżeńskiego w przypadku rozwodu, jeśli ma znacznie pilniejszą potrzebę korzystania z niego niż drugi małżonek, a należy uwzględnić interesy wszystkich małoletnich dzieci mieszkających w domu i warunki życia małżonków. Dom małżeński może być również przydzielony z innych powodów zgodnych z zasadą słuszności. Drugi małżonek, który ma prawo własności, hipotekę lub prawo stałego zamieszkania, może odmówić przydzielenia domu małżeńskiego, chyba że takie przydzielenie jest konieczne, aby uniknąć nadmiernej uciążliwości. Te same warunki mają zastosowanie do praw własności mieszkań i trwałych praw pobytu. W przypadku przydzielenia domu małżeńskiego jednemu z małżonków, małżonek ten zastępuje drugiego małżonka w umowie najmu zawartej między małżonkami a wynajmującym, niezależnie od tego, czy umowa najmu jest aktualna czy przedłużona. Przepis ma również zastosowanie do postanowień dotyczących najmu. Jeden z małżonków może zażądać zawarcia umowy najmu na dom małżeński, do którego ma prawo i który zajmuje na podstawie stosunku pracy lub służby, jeśli strona trzecia wyraża na to zgodę lub jeśli jest to konieczne, aby uniknąć poważnych trudności. Jeśli nie ma umowy najmu domu małżeńskiego, każdy z małżonków uprawnionych do przydzielenia domu małżeńskiego i osoba uprawniona do wynajmu domu w question może nalegać na zawarcie umowy najmu na rozsądnych warunkach zgodnie z zasadami prawnymi. Jeśli zawarcie umowy najmu nie jest odpowiednie dla strony trzeciej lub nie jest zgodne z interesami wynajmującego, można zażądać okresu wypowiedzenia umowy najmu lub rozsądnego czynszu. Prawo do zawarcia umowy najmu lub interwencji w umowie najmu wygasa rok po dacie ostatecznego wyroku w sprawie rozwodu, jeśli powództwo nie zostało wniesione przed tą datą.
Warunki dotyczące domu małżeńskiego i różnych praw własności różnią się w zależności od kraju, więc zdecydowanie zaleca się uzyskanie porady prawnej od prawnika specjalizującego się w prawie niemieckim, aby zrozumieć konkretne warunki i procedury przydzielania domu małżeńskiego w przypadku rozwodu.
Podsumowując, wszystkie ustawy dotyczące rozwodu w Niemczech:
W poprzednim tekście wymieniono trzy sekcje prawne:
- Paragraf 1569 dotyczący zasady osobistej odpowiedzialności w przypadku rozwodu zgodnie z prawem niemieckim, który stanowi, że po rozwodzie każda ze stron przejmuje pełną odpowiedzialność za utrzymanie siebie, w tym za zaspokojenie podstawowych potrzeb finansowych i materialnych.
- Paragraf 1570 dotyczący prawa do dochodzenia alimentów na utrzymanie i wychowanie dzieci w przypadku rozwodu zgodnie z prawem niemieckim, który stanowi, że po rozwodzie każdy z byłych małżonków może dochodzić od drugiego alimentów na utrzymanie i wychowanie ich wspólnego dziecka przez co najmniej trzy lata od jego urodzenia.
- Paragraf 1579 dotyczący prawa do dochodzenia alimentów z tytułu wieku w przypadku rozwodu zgodnie z prawem niemieckim, który stanowi, że po rozwodzie każdy z byłych małżonków może dochodzić od drugiego alimentów, jeśli nie jest w stanie pracować ze względu na swój wiek w chwili rozwodu lub po zaprzestaniu opieki nad wspólnymi dziećmi, a w tym czasie, ze względu na wiek, nie można oczekiwać zatrudnienia.
Paragrafy te mają na celu zapewnienie ochrony finansowej osobom dotkniętym rozwodem, czy to ze względu na wiek, czy opiekę nad dziećmi i ich wychowanie.